maken het voor mij hier nu bijzonder.

Hoe doe je dat een kopje koffie voor een man die hier al jaren komt en blijkbaar een speciaal recept heeft waarvan hij denkt dat hij toch wel heel duidelijk is, en ik er geen snars van begrijp… ja koffie met iets er in, zover kom ik nog maar wat en hoeveel koffie……pff…..met behulp van een Portugese jongen die ook engels spreekt lukte het!

Of als er ineens geroepen wordt Heej……tres coppoes, dan moet je maar begrijpen A. dat ze je naam niet weten en B. dat ze drie rode wijn willen.

Of het meisje dat ’s ochtends een Kalou -nee niet die voetballer- wil (galão in het Portugees), met koude melk, één kopje koffie en twee zakjes suiker… maar ik kreeg een dankbare blik dat ik dat na één keer al heb onthouden J

Nog bijzonderder…de man die elke dag de kranten komt brengen, is doofstom, gelukkig kwam onze barman Tamanel speciaal op zijn vrije dag nog langs om me dat allemaal te vertellen (super zo’n werknemer!!). Zo wist ik welk kopje (net weer iets anders dan de andere kopjes), hoeveel koffie en welk scheutje sterke drank er in moest. Ook deze man was verbaasd over zoveel goede zorgen J.

Kortom het leven achter de bar is zo saai nog niet. Zo kwam vandaag de chipsleverancier, die nog zoveel leuke andere dingen wilde verkopen, in rap Portugees, waar ik geen snars van begreep en dus overal maar nee op gezegd heb. Ja ik ben de baas en belangrijk!!

Oja, en schilderen heb ik gedaan met een verfspuit, ook een geheel nieuwe manier!! Kleine brommachine (generatortje ofzo), verfbus met spuit en huppetee, zorgen dat ie goed op druk is en spuiten maar!

De bankmachine heb ik ook al op tilt gekregen door het boekje waar je bij-en afschrijvingen in kunt laten bijwerken met de verkeerde pagina in het apparaat te stoppen……toen kwam ie niet meer terug, kwartier in de rij…….maar gelukkig desculpa (sorry) en het kwam weer goed!

Nou verder hebben we afgelopen zaterdag “gevierd” getreurd eigenlijk, dat Tiny (moeder van campingeigenaresse Anita) terug naar Nederland ging. Ze heeft ontzettend veel werk verzet hier op de camping en de caravan waarin ze woonde gaan we dan ook Tiny’s caravan noemen en een ereplekje geven. Tiny, ik denk dat ik ‘m gewoon op z’n plekje laat staan!! Het (ook maar weer even fonetisch geschreven) paaks nada (niks betalen) viel bij de vaste gasten in goede aarde, dus het werd steeds gezelliger!!

En oja, dan is er nog een ander leuk karweitje……we hebben hier geen riool, alle afvoer gaat naar 2 sceptic tanks. Maar er is 1 put waarbij dat niet meer vanzelf gaat, die moet een beetje geholpen worden zeg maar…Dus met een pomp en een slang, van de ene put naar de andere, maar de prut wordt te snel opgepompt, dus moet je bij de andere put de slang gaan knijpen om te voorkomen dat de shit (letterlijk dus) over de weg loopt.

Kortom, wederom ik verveel me echt niet!!! En ondertussen geniet ik volop, is het elke keer weer een feest om vanuit de stad hier naar toe te rijden, de bergen te zien, de camping weer op te rijden en te beseffen wowww this is my live!!!

Nu aftellen tot Thomas komt!! Volgende week komen mijn meubels, dan kan ik het huis gaan inrichten, weer een stappie verder!!

Goed de klanten staan te trappelen, dus aan het werk J

Zoals ze hier met een berustende zucht kunnen zeggen: A vida… dat is het leven…..

Liefs, Karin