Bedankt voor jullie reacties, rollebollen doe ik hier ook Frank, maar die katten daar ben ik wel benieuwd naar ?ja Jacqueline, we wandelen veel, dat moet ook want Oma is aan haar knie geopereerd en die moet weer leren lopen. Ik loop niet zo snel, want aan de val die ik heb gemaakt, toen ik mijn logeeradres probeerde te ontvluchten, heb ik een stijf pootje overgehouden, tenminste dat denk ik. Het kan ook mijn leeftijd zijn natuurlijk. En ik ben niet dol op de dierenarts, hoewel ze ontzettend lief is, dus ik hou me flink. Maar volgens mij heeft vrouwtje het wel door.

Nou van die avond weet ik alleen nog dat ze achter die bewegende deur verdween en dat ik toen helemaal alleen op de gang stond. Even later kwam ze weer tevoorschijn en toen mocht ik ook mee. Ik was best wel moe van de reis, dus lekker liggen slapen op m´n nieuwe kussen.

De volgende dag gingen we verder, ik heb niet dat lekkere ontbijthapje gehad, maar wel m´n normale brokjes. Ik hoorde haar zeggen, Fief, we gaan tempo maken, want het Coronavirus zit op onze hielen. Geen idee waar ze het over had, ik ben lekker in m´n mand gaan liggen (ja, ik heb een luxe reismand, dezelfde als thuis) en slapen maar. Tsja en dan maakt ze me weer wakker om een stukje te lopen en dat moet ik weer in de auto blijven en dan gaat ze weer weg en dan komt ze weer terug, gelukkig maar, want tsja ik kan natuurlijk niet autorijden of de deur opendoen en weglopen...

Zo ging het een paar keer en de laatste keer die dag, liet ze me ook alleen, maar toen werd het me toch warm in de auto, ik raakte een beetje in paniek. Gelukkig kwam vrouwtje me redden.

Die avond sliepen we ook weer ergens anders, nu kon ik gewoon een trappetje op en waren we bij de voordeur van onze kamer. Vrouwtje ging even weg en kwam met iets terug...nou tjsa, jullie weten ik eet alles, volgens mij dacht vrouwtje dat ook bij die maaltijd. Ik hoorde haar bezorgd bellen, maar toen zei ze zoiets van ok, dan rijd ik door.