Afgelopen week waren we in Marokko. Ervan uitgaande dat alles gaat lukken met de koop van Tres Entradas, zou dit voorlopig wel eens onze laatste vakantiekunnen zijn

Het was een intensieve reis. Een pittig programma, dat qua samenstelling best nog anders ingekleed kan worden. Zo zagen we op één dag Rabat, lunchten we in Meknes, reden door naar Volubilis (een oude Romeinse nederzetting) en stopten 10 km bij Fes vandaan. Om vervolgens een dag door Fes te toeren. Om ons niet kwijt te raken hadden we in de Soek twee gidsen, ééntje voor en ééntje achter J. Maar daarvoor hadden we al een bezoek gebracht aan een tegelmakerij (alles handwerk en zonder stofkapjes bij het bikken van de steentjes). De rondleiding door de soek was ook indrukwekkend, zoveel kleine steegjes, zoveel activiteit, alles nog handwerk en “Balek”, daar kwam weer een zwaar beladen ezel voorbij, die voorrang heeft (en die geef je ook wel, want je wilt je voeten niet geplet hebben onder de houten wielen).

Door al die regen van de afgelopen tijd was het overal prachtig groen, met een oranje waas van de goudsbloem, gele velden met koolzaadbloemen, en ook hier de bloeiende mimosa en uitlopende amandel- en fruitbomen. Prachtig!! En tsja, het beeld dat Marokko een kale vlakte is, is dus bijgesteld. Onder Marrakech begint de woestijn pas en het deel daarboven is bergachtig, een land-en veeteeltgebied (ik heb giga veel schapen en herders gezien). En een boer was volgens onze gids Mustafa, een praktiserend veehouder. Mooi toch hé, taal!!

Nadat we in Marrakech waren aangekomen, hadden we de eerste dag nog een toer door de stad (niks niet vrije tijd dus). Op zaterdag zijn we met een 4 wheeldrive de bergen van de Hoge Atlas en het Ourikadal in geweest. Erg mooie tocht, er lag nog sneeuw op de Hoge Atlas (4100 meter). We kwamen door een Zwitsers aandoend wintersportdorp, we brachten een bezoek aan een traditioneel berberdorpje en we hebben lekker geluncht op het terras van een restaurant aan de rivier. Overal langs de weg zie je Tahinschotels staan. Traditionele aardewerken schotels. Ideaal want je kunt het eten al ver van tevoren voorbereiden. Qua smaakt vond ik het wel jammer dat de meeste gerechten niet echt gekruid waren. Teveel aangepast aan de westerlingen!!

Zondag hadden we dan “eindelijk” een dag ter vrije besteding. We hebben lekker door de Soeks van Marrakech geslenterd en ons nogmaals verbaasd over de barre omstandigheden waarin de mensen daar werken. Geen daglicht (in de zomer misschien wel lekker koel), brommertjes door de stegen (vet vieze uitlaatgassen dus – ik heb nog keelpijn), en nog heel veel handwerk (snijden, solderen, leer bewerken, hout bewerken, lassen, fietswielen maken, draden weven, je kunt het zo gek niet bedenken….).

En oja, we gingen ook nog naar een winkel waar allerlei soorten kruiden verkocht werden, en ze hebben daar een hele bijzondere olie, die werkt namelijk tegen fietstassen… (en dat was de letterlijke vertaling vanuit het Frans voor wallen onder de ogen – poches sous les yeux -- zakken onder de ogen …)

Nou dat was Marokko.

En dan nog even een update over de camping!!

Afgelopen vrijdag kwamen 6 bankheren in bijbehorend pak bijeen om te praten met Anita (namens de huidige eigenaren) en Meta (namens ons) over de voorwaarden waaronder de bank de hypotheek wil verstrekken.

Er zijn twee opties: wij nemen de huidige BV en bijbehorende lening over. Dit is de snelste en de goedkoopste constructie.

De andere optie is dat we een nieuwe BV openen (voorlopig een eenmanszaak). Dit is een duurdere constructie, want er moet een nieuwe hypotheek komen, we moeten dan naar de notaris en er zijn nog wat andere bijkomende kosten. Dat heeft dus niet onze voorkeur.

Komende week(en) worden de voor-en nadelen en de kosten voor beide partijen naast elkaar gezet en hopen we ook daarin de knoop te kunnen doorhakken, zodat het voorlopig koopcontract kan worden opgesteld en we een volgend reisje naar Portugal kunnen boeken :).

Nou weer een veel verhaal!! Veel plezier allemaal!! En om nog even in Marokko-stijl te blijven:

Inshallah!

Liefs, Karin