De reis naar Porto ging heel vlot. Lekker even geshopt en gegeten in Nijmegen en vandaar uit naar Weeze gereden, 3 kwartiertjes. Klein overzichtelijk, voormalige leger, vliegveldje. We waren ruim op tijd en hebben daar nog een beetje rond gehangen en een te duur Duits biertje gedronken. Ryanair vloog op tijd en onderweg was het een echt animatieprogramma!! Geen schermpjes, maar live. Van de bekende overlevingsinstructies tot de verkoop van loten en last but not least, heel slim, de smoke-free-sigaretten. Die mogen nl. wel aan boord! Om 23.20 landden we en om 23.45 zaten we op ons hotelbed in Ar e Sol. Voor 42,50 bed, douche en ontbijt op 5 min. Lopen van de luchthaven. Vrijdagochtend de auto opgehaald, wederom niet de bestelde Peugeot 107 maar een Hyandai Getz. Lekker koekblikkie!!

Sleutel opgehaald bij het pension. Heel riant, een ruime zitkamer met houtkachel op de 1e verdieping en op de 2e verdieping onze slaapkamer en badkamer. Verder zijn er geen gasten, dus het hele huis voor onszelf en beneden zitten kroeg en restaurant. Het restaurant was de eerste avond helaas gesloten, dus dat werd een broodje ? De eigenaresse gaf ons de sleutel van het pension en vertrok voor een 10-daagse reis naar Marokko (zij ook al).

Maar goed, dan de zaken waar we voor gekomen zijn: allereerst het bezoeken van Quinta do Covelo!! Een prachtige plek, in eigenlijk 5 of 6 verschillende lagen. Grote terrassen, ruime plekken, riant, ruim in een soort dal achter het dorpje gelegen. Een knus, klein woonhuis. En wat hier nu overal prachtig is de mimosabomen zijn prachtig geel in bloei. Maar... er is een maar.... Het is ook een afgelegen plek, waar je er echt lol in moet hebben het land te bewerken, de fruitbomen bij te houden en een terug getrokken leven te leiden en daar voel ik me nog wat te jong voor ?

Zaterdagochtend eerst nog even een tochtje door de omgeving, weer een nieuw weggetje en mooie plekjes langs de rivier ontdekt. Toen door naar 3 entradas. Onderweg zagen we dat het slechte weer van vorige week z'n sporen heeft nagelaten. Omgeknapte bomen, weggespoelde wegen, en grote brokken steen op de weg.

Eenmaal op 3 entradas voelde het weer goed, veel water in de Alva, een stuk kaler dan in de herfst, maar nog steeds mooi. Het gesprek over waar staan we nu... en 'wat willen jullie en wij' verliep goed en ik denk echt dat we er nu gaan uitkomen. Dan nog valt er veel uit te zoeken... een huis te verkopen tegen een prijs dat het hier ook allemaal kan gaan lukken, nog een gesprek met de bank...Kortom we zijn er nog niet, maar het is heel dichtbij!!

En het enthousiasme en de ideeën blijven stromen en de gevoelsmatige afweging en vergelijking van verschillende plekken werkt ook heel goed!

Vandaag (zondag) zijn we weer op toernee gegaan, dit keer naar Toca da Raposa. Een hoger gelegen mini-camping. De afgelopen 10 jaar hebben de eigenaren het helemaal opgebouwd. Erg mooi en op een heel bijzondere plek met rondom uitzicht. Beneden is het huis met de bar en de keuken en boven wonen ze. Er is een zwembad, met mooie tropische planten er omheen, wat zeker in de zomer een mooie sfeer geeft. Nu, in de winter, en met weer een mistige regendag was er weinig te zien van het uitzicht, helaas. Financieel gaat dit niet lukken vermoeden we, maar we zullen morgen bij de bank nog een balletje opgooien.

En al geheel ingeburgerd hebben we vanmiddag lekker warm gegeten, in een restaurant dat afgeladen was met Portugezen, die ondanks het slechte weer toch blijkbaar de Torre opgaan om te skiën. Wij zijn dus halverwege maar gestopt, want daar zaten we al in mist en de kou. We moeten maar geloven dat het ook hier een extreem natte winter is, want anders gaan we acuut ergens in zonniger streken iets zoeken ? De sloffen zijn gekocht, dus die missie is ook weer geslaagd!

Onze verkenningstocht heeft dus weer veel nieuwe inzichten, leuke contacten en 3 entradas een stap dichterbij gebracht. Als de bank morgen haar toezegging volhoudt en bereid is de looptijd van een hypotheek te verlengen naar 20 jaar i.pv. 12 jaar dan zou het hele plaatje wel eens heel zonnig kunnen worden (en dan moet je hier dus echt door de wolken heen fantaseren ?.)

Liefs van Karin (en Thomas)