Gré heeft een waarheidsgetrouw verslag voor mijn weblog gemaakt, Bedankt en leuk om te lezen! Karin.

Ponte das Três Entradas

Op maandagavond ben ik in het toestel van TAP gestapt voor een prima vlucht naar Porto waar ik rond middernacht (plaatselijke tijd) ben aangekomen. Vlak voor de landing nog enkele bosbranden kunnen aanschouwen en vooral ruiken. Wat een drama voor zo’n mooi land en haar inwoners.

De volgende ochtend met een huurauto op weg naar de camping. Mijn TomTom gaf een prima route waardoor ik letterlijk tegen de camping aan reed.

Ik had helaas het slechte weer uit Nederland meegenomen waardoor de wolken zich opstapelden en het enorm begon de regenen, vergezeld met onweer en bliksem. In Portugal betekent dit stroomuitval, dus ook geen water. Een leuke ervaring die een beroep doet op je flexibiliteit en inventiviteit.

Mijn missie op deze vakantie was klussen (vooral schilderen). Ondanks de stroomuitval besloten we een nieuwe kast in elkaar te zetten. In het pikke donker met behulp van twee zaklampen! Door goed teamwork is het gelukt.

Voor Karin geeft stroomuitval extra werk want iedereen gaat haar bellen, “HELLUP”. Kassa werkt niet dus klanten kunnen niet betalen, een vriezer vol met consumptie ijs dat gaat ontdooien, geen water, geen koffie enzovoort. Dat was dus mijn eerste kennismaking met Pontes.

Ik verbleef in een van de drie appartementen met uitzicht op de camping en eigen terras. Het sanitair dat onder mijn appartement bevond was gesloten dus ik heb prima nachten gehad. Uitsluitend geluid van de stromende beek, vogels en krekels.

Mijn schilderklus kwam halverwege stil te liggen omdat de bungalow werd verhuurd aan werkmannen. Een local had Karin geadviseerd vooral te stoppen met schilderen omdat je na hun vertrek weer opnieuw kunt beginnen. Maar werkloos worden kun je op de camping niet want er is genoeg te doen; was ophangen en opvouwen, schoonmaken (in veelvoud), opruimen, koken, zwembad vullen en schoonmaken.

De campingbar is tevens dorpskroeg en wordt de gehele dag bezocht door locals van 8 tot 80 jaar, allemaal even leuk en aardig.

Een alleen reizende vrouw in schilderskleren is in Portugal wel een object. Maar de tweede dag wordt er al vriendelijk naar je gelachen. Jammer dat de oudere Portugezen geen Engels praten want dat had leuke gesprekken kunnen opleveren.

Na een dag hard werken was het natuurlijk tijd voor eten en wel heel variërend. Van een driegangen diner voor € 7,- (incl. wijn en koffie!!) in de plaatselijke gaarkeuken tot een diner in een luxe hotel. De ligging van dit hotel (Quinta da Geia) is magnifiek en geeft het gevoel dat je als God in Portugal leeft. Je kunt Nederlands praten want de eigenaren zijn landgenoten.

Maar ook op de camping is het goed toeven. Van diepvries pizza’s tot spontane diners met campinggasten of locals; het gebeurt allemaal op Pontes.

In haar werkzaamheden wordt Karin bijgestaan door barman Tamanel, een local met veel ervaring die het (helaas) verleerd is om te lachen. Maar ook leuke en jonge jongens heeft ze voor zich gewonnen en regelen en repareren van alles en nog wat.

Ondanks deze mankracht sta ik paf wat Kaatje allemaal doet. Ze deinst nergens voor terug en heeft overal verstand van. Hiermee staat ze haar mannetje en heeft ze het respect van de locals snel veroverd. Ik heb een grote bewondering voor alles wat ze doet.

Oh ja, ik had ook vakantie. Een paar uur de omgeving verkend en een tripje naar het historische Piodao was voldoende. Teveel onrust in mijn hoofd want er is altijd werk te doen.

Ik hoop van harte dat de camping een groot succes wordt. Aan Karin zal het zeker niet liggen. Hopelijk kan Thomas haar snel vergezellen want ze heeft versterking nodig.

Heb je nog tijd of geld over? Pontes is een prima bestemming! Om nog een beetje in de stemming te blijven luister ik Fado en mijmer over al het leuks wat ik heb meegemaakt.

Dus tot volgend jaar, dan hopelijk met de hele familie!

Kus Gré