Ik moet eerlijk zeggen dat ik bewondering heb v oor m’n baasjes, het is hard werken zo’n vakantie. In de avond gingen ze nog heel hard aan de slag om de tent vast te zetten, want er was veel lawaai. Ik ben maar binnen gaan liggen, want de tent deed een poging om mij er uit te blazen. In de ochtend lekker in het zonnetje gezeten, uit de wind, hoorde ik ze zeggen. Maakt mij niet uit hoor, als ik maar lekker in het zonnetje bij m’n baasjes kan liggen, is het voor mij helemaal goed. Dacht ik net te kunnen blijven liggen, ging het vrouwtje toch aan de slag om van alles in de auto in orde te maken. Dus weer boodschappen?? Nee, we stopten ergens waar het heel hard waaide. We gingen even op een terras zitten, maar dat was het niet hoor. Dus gingen ze maar weer een stukje verder, ze stopten en ik moest in de auto blijven…geeft niet hoor, heb ik ook even rust. Toen ze terug kwamen mocht ik er even uit en toen heb ik de eerste strandwandeling van m’n leven gemaakt. Dat zand aan m’n pootjes vind ik wel lekker, maar dat zoute water, dat lokt me niet. Baasje probeerde me te verleiden er in te gaan, maar nee, ik weiger. Ik doe het niet…

Ondertussen hoef ik ook niet meer op vrouwtje te wachten om de rits van de tent open te doen, ik kan naar buiten en naar binnen via de spleet die onder de deur zit, net zo makkelijk. En als één van beiden naar buiten gaat, zonder mij mee te nemen dan ga ik even kijken waar ze blijven. Ook bij het toiletgebouw, blijf ik rustig zitten wachten.

De volgende dag begreep ik het al, en ben ik al vast lekker in de auto gaan liggen terwijl zij de spullen weer inpakten. We zouden niet zo ver gaan, zeiden ze…Na een tussenstop en mijn 2^e strandwandeling, gingen we weer verder. De camping waar ze voor stopten werd afgekeurd, dus er werd doorgereden. Nu staan we op een camping waar ze al eerder zijn geweest, naast een voetbalveld (ik hoorde vrouwtje zeggen dat ze ooit op deze camping mensen hebben ontmoet die ze de tip hadden gegeven dat de camping waar we nu wonen te koop stond…, goh als dat niet was gebeurd, dan was ik hier nooit gekomen, ik word er melancholisch van…). Er worden weer boodschappen gedaan en als we terug komen ga ik met vrouwtje een (flinke) wandeling maken. En ik bewijs het maar weer eens…ik ben een straathond, want op de stoep ga ik niet lopen! Het stuk door de duinen is beter voor m’n pootjes (maar niet voor de knie van het vrouwtje denk ik, maar ze maakt veel foto’s dus het was wel mooi).

’s Avonds mag ik weer lekker in de caravan blijven, als zij weer op pad gaan. Bij terugkomst is er niks voor mij, dus ik weet niet waar ze geweest zijn.

Nu regent het…

De volgende dag stond in het teken van een tochtje, want mijn mand ging niet mee. Op een strand (waar het verboden was voor honden, KH), werd ik besprongen door een grote duitse herder, gelukkig heeft m’n baasje hem weggejaagd. Dat spelen op het strand is niet zo mijn ding, zeg maar… Veel heb ik niet mee gekregen van de toer, want ik lag heel lekker op die achterbank, dus ik zal vrouwtje even vragen of zij het wil vertellen.

Nou okee, dat wil ik wel hoor Fifi, jij hebt al zoveel verteld… Vanaf Lagos, in de Algarve, zijn we nog wat strandjes gaan ontdekken, beetje raar in de winter, maar wel weer prachtige plekken gezien. Kleine strandjes tussen de rotsen geperst en het waaide nogal hard, dus prachtige golven en weinig strand, wel “sneeuwvlokken”. Het is de meest zuidwestelijke punt van Portugal, een prachtig, gebied, de Costa Vicentiana e Alentejo. Het weer is telkens nogal wisselvallig, vandaar dat we nog maar iets verder richting de Spaanse kant zijn gegaan. We staan nu in Fuseta. Overspoeld door camperaars…een camping die een paar jaar geleden nog heel kaal en zanderig was, is nu volledig bezet door camperaars, vooral Fransen. Ook de parkeerplaatsen staan overvol. Vandaag maakten we een tochtje naar Olhão en daar was het bijna drukker dan toen we er in de zomer zijn geweest. Ongelofelijk, wat een hoeveelheid overwinteraars. Goed voor Portugal en wij gaan ook even flink reclame maken. Gisteren in het zonnetje was het ruim 20 graden, vandaag is het bewolkt maar rond de 16, dus goed uit te houden!

Oh en Fifi wil nog zeggen dat ze het eten elke keer wel heel lekker vindt, ze hoopt dat we thuis ook elke dag zo’n lekker bakje eten voor haar meenemen…nee Fief….dit is vakantie ;)

Vandaag hebben we een rustdag en het zonnetje breekt langzaam aan door, hier @ Fuseta,…